Στέλιος Παπαντωνίου
ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
Τη αυτή ημέρα
Των απ’ αιώνος δι’ αποκεφαλισμού μαρτυρησάντων
τη συνοδεία ορχηστρίδων του Κακού.
Κάρες επί πίνακι,
στοιβαγμένες των παππούδων και πατέρων
του Προδρόμου και άλλων αγίων.
Μελανείμονες μάρτυρες βαρβαρικών προπομπών
Μαχαιροφόροι δεσπότες κατενώπιον των θεατών
Περιάγουν τα θύματα
Βούκινα και τουμπελέκια
Ρυθμίζουν την ενότητα των προ και μετά Χριστόν.
Η απανθρωπία στο άχρονο.
Ακρωτηριασμένη κι η μάνα μου
Περιμένει να πάει στο μύλο αραχνιασμένο
Να αλέσει τις ελιές
Οσμήν ελαίου, γεύση φρεσκοβγαλμένου λαδιού
Λεμόνι σε ζεστό ψωμί
Κι όλα ένα γύρο μαυροφορεμένα τον ταγγισμένο ιδρώτα.
‘Ηρεμο το γαϊδούρι γυρίζει στο μύλο
Κοφίνια τις μνήμες ζεμπύλια τους πόνους
Των ερειπίων. Προ και μετά Χριστόν.
